Imperium neoasyryjskie (883-631 p.n.e.)

Asyryjska kawaleria, czasy Aszurnasirpala II (865–860 p.n.e.), relief z Nimrud, British Museum (źródło: wikimedia).

Asyryjski rydwan bojowy, czasy Ashurnasirpal II (865-860 p.n.e.), relief z Nimrud, British Museum (źródło: wikimedia).

O armii asyryjskiej posiadamy ogrom informacji, zarówno z reliefów ze scenami batalistycznymi w pałacach królewskich, jak i z zachowanych tekstów klinowych. Artefaktom towarzyszy obfita literatura przedmiotu, taka jak trzytomowe dzieło Tamása Dezsö, czy książka  Yigaela Yadina nakreślająca szerszy kontekst uzbrojenia na starożytnym Bliskim Wschodzie. Przy rekonstrukcji militariów w MBh skorzystamy z tej wiedzy o starożytnym uzbrojeniu, by uzupełnić brakujące informacje.

Asyria w szczycie swej potęgi wywierała kulturowy wpływ na ogromny obszar terytorialny. Historycy greccy jak Ktezjasz czy Flawiusz Arrian wzmiankują, że przed podbojem Achemenidów wpływy asyryjskie rozciągały się aż po Indus. Choć uwagi te są znacznie przesadzone i niepewne (najdalszy zasięg wypraw asyryjskich to środkowy Zagros), to możemy założyć, że elementy kultury asyryjskiej, w tym również wiedza militarna, docierały do Indii.