Od Mauriów do Kuszanów (320 p.n.e. – 267 n.e.)

Z pl-MahabharataWiki
Wersja z dnia 08:41, 11 lip 2021 autorstwa imported>AndBab (→‎Przypisy)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Informacje wstępne

Od okresu Mauriów, na subkontynencie indyjskim odnajdujemy rzeźbę kamienną. Pojawiła się ona prawdopodobnie pod wpływem Achemenidów i Greków. Sztuka ma przeważnie charakter sakralny i związana jest z buddyzmem, ale na reliefach odnajdujemy czasem wyobrażenia broni, jeźdźców, rydwanników, a nawet obrazy batalistyczne. Szczególnie istotne okazują się niektóre sceny z życia Buddy. A więc atak Mary na medytującego Buddę, wojna o relikwie, sceny z życia książęcego, takie jak nauka łucznictwa czy spotkania Buddy z monarchami. Sceny te pozwalają określić wygląd wojownika, jego strój, sposób noszenia broni. Szczególnie istotne są wyobrażenia jeźdźców na słoniach – formacji specyficznej dla Indii, niezaświadczonej na bliskowschodnich reliefach.


W poszukiwaniu militariów będziemy korzystać z rzeźby z następujących stanowisk archeologicznych:

1
Artefakty z Taksili, szczególnie z Sirkap (200 p.n.e.-200 n.e.)
Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e. Muzeum Taksili (zdjęcie A.Babkiewicz 2018)b .jpgSirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e. Muzeum Taksili (zdjęcie A.Babkiewicz 2018)a .jpg
  • Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e. Muzeum Taksili (zdjęcie: A.Babkiewicz 2018).
2
Płaskorzeźby ze stupy z Bharhut (125-100 p.n.e.)

gdzie znajdujemy jeźdźców na koniach, słoniach, a nawet przedstawienie greckiego żołnierza:

Bharhut rail East Gateway excavation.jpgBharhut yavan.jpg
  • Bhārhut, Madhya Pradesh, wschodnia brama (vedikā – wysokość ok. 3 m), okres Śungów (100-80 p.n.e), czerwonawo-brązowy piaskowiec, obecnie w Muzeum w Kalkucie (źródło: wikimedia).
  • Bhārhut, Madhya Pradesh, część kolumny vediki), okres Śungów (100-80 p.n.e), czerwonawo-brązowy piaskowiec, obecnie w Muzeum w Kalkucie, wykopaliska, po środku grecki wojownik (źródło: wikimedia).
3
Reliefy z jaskiń Bhājā (Mahārāṣṭra) (100-70 p.n.e.) i Pitlakhorā (Mahārāṣṭra) (jaskinia nr 4) (100-70 p.n.e.)
Guardians Surya and Indra at the Bhaja Caves.jpgSoldier statue guarding Buddhist cave Pitalkhora.jpg
  • Bhājā, Mahārāṣṭra, Bóg słońca (po lewej), Indra (po prawej) strzegący wejścia do wihary nr 19 (100-70 p.n.e.) (źródło: wikimedia).
  • Pitalkhorā, Mahāraṣṭra, wejście do jaskini nr 4, strzegący żołnierze (dvārapāla) (100-70 p.n.e.) (źródło: wikimedia).
4
Reliefy z Sāñcī (Madhya Pradesh) (od 300 r. p.n.e.)

przeważnie będziemy przyglądać się rzeźbie na bramach (toraṇa) i murach ogrodzeń (vedika) ze stupy nr 1, datowanych najczęściej na przełom er:

War of the Relics of the Buddha Sanchi Stupa 1Southern Gateway.jpg
  • Sanchi, brama południowa, wojna o relikwie Buddy w Kushinagarze (50-0 p.n.e.) (źródło: wikimedia).
5
Rzeźba Gandhary z okresu Kuszanów

na której można odnaleźć oręż i zbroje, a przede wszystkim wyobrażenia ataku Mary na Buddę:

Atak Mary, muzeum Lahore, II-III wiek (zdjęcie A.Babkiewicz 2018).jpgMaraAssault.jpgAtak Mary, II-III wiek, muzeum w Peszawarze (zdjęcie A.Babkiewicz 2018).jpg
  • Atak Mary, muzeum Lahore, II-III wiek (zdjęcie: A.Babkiewicz 2018).
  • Stupa Amaravati, atak Mary, II wiek (źródło: wikimedia).
  • Atak Mary, II-III wiek, muzeum w Peszawarze (zdjęcie: A.Babkiewicz 2018).
6
Bronie przedstawione na rzeźbie z Nagarjunakondy (Andhra Pradesh, 210-325 n.e.)

skategoryzowane i opisane w artykule Murtyego[1]. W Nagarjunakondzie odnajdujemy też wyobrażenia żołnierzy scytyjskich, gdyż zgodnie z inskrypcjami miał tam stacjonować scytyjski garnizon zaciągnięty przez władców dynastii Ikṣvāku:

Rekonstrukcja broni z Nagarjunakondy (Murthy, 1966, s. 212).jpgNagarjunakonda Scythian warrior, 2nd century CE.jpg
  • Rekonstrukcja broni z Nagarjunakondy[2].
  • Scytyjski wojownik, Nagarjunakonda, pałac (źródło: wikimedia).
Przypisy
  1. Murthy, K. K. (1966). Weapons of War in the Sculptures of Nāgārjunakoṇḍa. Artibus Asiae, 28(2/3), 211–218. JSTOR. https://doi.org/10.2307/3249355.
  2. Murthy, K. K. (1966). Weapons of War in the Sculptures of Nāgārjunakoṇḍa. Artibus Asiae, 28(2/3), 211–218. JSTOR. https://doi.org/10.2307/3249355. p. 212.