Kultura skarbów miedzianych (1500-1100 p.n.e.)

(Copper Hoard culture)

Miecze brązowe o rękojeściach „antenowych” odkryte w pobliżu Kallur w dystrykcie Rajczur (Allchin & Allchin, 1973 fot. 35).

Narzędzia i broń ze skarbów wyrobów miedzianych z Doabu  (wg B.B. Lal) opublikowane na: archaeologyonline.net.

Grot harpunowy z Rewari, Hariana (prawdopodobnie funkcja rytualna) (źródło: wikimedia).

Miedziane i brązowe narzędzie z tzw. zachodniej grupy znalezisk (Allchin & Allchin, 1973, s. 216).

W tym okresie na terenie prawie całych Indii (Orisa, Nagpur, środkowe Indie, Dekan) odnajduje się zbiory podobnych narzędzi miedzianych. Nowościami są:

1. stosunkowo długie miecze z rękojeściami antenowymi i środkowym żeberkiem; prawdopodobnie przywędrowały one z Iranu lub Kaukazu; ich długość może być przyrównana do tych stosowanych w tym czasie przez Ludy Morza,
2. wzmacniające żebrowanie pojawia się nie tylko na mieczach, ale również na innych narzędziach: sztylety, groty strzał i włóczni,
3. harpunowe ciężkie groty do strzał i włóczni,
4. siekierki o charakterystycznych kształtach z otworem na osadzenie rękojeści.