Aśvattha: Różnice pomiędzy wersjami

Z pl-MahabharataWiki
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
imported>AndBab
Nie podano opisu zmian
imported>AndBab
Nie podano opisu zmian
 
Linia 16: Linia 16:
'''figowiec pagodowy, aśwatha, pippala''' – drzewo do 30 m wysokości, o charakterystycznych sercowatych liściach.  Dzięki Buddzie znane jest jako drzewo bodhi (drzewo oświecenia). Pojawia się już na pieczęciach cywilizacji harrappańskiej, prawdopodobnie w znaczeniu kultowym. W literaturze bramińskiej ma znaczenie religijne i symboliczne – metafory świata jako odwróconego drzewa oraz duszy jako ptaka spożywającego jego figi.
'''figowiec pagodowy, aśwatha, pippala''' – drzewo do 30 m wysokości, o charakterystycznych sercowatych liściach.  Dzięki Buddzie znane jest jako drzewo bodhi (drzewo oświecenia). Pojawia się już na pieczęciach cywilizacji harrappańskiej, prawdopodobnie w znaczeniu kultowym. W literaturze bramińskiej ma znaczenie religijne i symboliczne – metafory świata jako odwróconego drzewa oraz duszy jako ptaka spożywającego jego figi.


== '''Wygląd w rzeźbie''' ==
== Wygląd w rzeźbie ==
Drzewo najczęściej przedstawiane w rzeźbie i najłatwiej rozpoznawalne po lancetowatym zakończeniu liścia.  
Drzewo najczęściej przedstawiane w rzeźbie i najłatwiej rozpoznawalne po lancetowatym zakończeniu liścia.  
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"

Aktualna wersja na dzień 21:46, 30 lip 2021

łacina: Ficus religiosa
inne nazwy: caitya (29*), pippala (8)
liczba wzmianek: 19
liść: Aśvatha 01 liść.jpg

figowiec pagodowy, aśwatha, pippala – drzewo do 30 m wysokości, o charakterystycznych sercowatych liściach.  Dzięki Buddzie znane jest jako drzewo bodhi (drzewo oświecenia). Pojawia się już na pieczęciach cywilizacji harrappańskiej, prawdopodobnie w znaczeniu kultowym. W literaturze bramińskiej ma znaczenie religijne i symboliczne – metafory świata jako odwróconego drzewa oraz duszy jako ptaka spożywającego jego figi.

Wygląd w rzeźbie

Drzewo najczęściej przedstawiane w rzeźbie i najłatwiej rozpoznawalne po lancetowatym zakończeniu liścia.

Bharhut, II p.n.e., medalion z ogrodzenia stupy (źródło: 2000:Pl. 11)[1].
Saci, I w., brama wschodnia, przedstawienie Bodhgaji (źródło: wikimedia).
Aśvatha - Gandhara, , II-III w., scena z narodzin Buddy, Freer Galery of Art (źródło: wikimedia).

Przypisy

  1. Malla, Bansi Lal. 2000. Trees in Indian art, mythology, and folklore. New Delhi: Aryan Books International.