Mudgara – młot bojowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z pl-MahabharataWiki
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
imported>AndBab
imported>AndBab
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== '''Informacje wstępne''' ==
== Informacje wstępne ==
Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika.
Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika.


Linia 5: Linia 5:
Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany.
Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany.


== '''Historia''' ==
== Historia ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! style="text-align: center;"|
! style="text-align: center;"|
=== '''Artefakty z  Gandhary''' (200 p.n.e.-200 n.e.) ===
=== Artefakty z  Gandhary (200 p.n.e.-200 n.e.) ===
|-
|-
|[[Plik:Narzędzia kowalskie - Sirkap, II w. p.n.e – II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia A.Babkiewicz 2018)..jpg|alt=|mały|Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili  (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).]]Taksila, jak wskazuje na to etymologia  samej nazwy (''takṣ'' - ciosać, ''śilā'' – kamień) słynęła z warsztatów  kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na  stanowiskach archeologicznych.
|[[Plik:Narzędzia kowalskie - Sirkap, II w. p.n.e – II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia A.Babkiewicz 2018)..jpg|alt=|mały|Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili  (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).]]Taksila, jak wskazuje na to etymologia  samej nazwy (''takṣ'' - ciosać, ''śilā'' – kamień) słynęła z warsztatów  kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na  stanowiskach archeologicznych.
Linia 16: Linia 16:
|}
|}


== '''Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego''' ==
== Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego ==
''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.6) zalicza młot (''mudgara'') do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (''cala-yantra''). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (''pāñcālika''), drewniane bele do zrzucania z murów (''deva-daṇḍa''), katapulty (''āsphāṭima''), urządzenia do obalania kolumn (''tpāṭima'') czy kruszenia murów (''udghāṭima'') jak i różnego rodzaju maczugi (''musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni'').  
''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.6) zalicza młot (''mudgara'') do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (''cala-yantra''). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (''pāñcālika''), drewniane bele do zrzucania z murów (''deva-daṇḍa''), katapulty (''āsphāṭima''), urządzenia do obalania kolumn (''tpāṭima'') czy kruszenia murów (''udghāṭima'') jak i różnego rodzaju maczugi (''musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni'').  


[[Category: Muktāmukta – do walki wręcz i ciskania]]
[[Category: Muktāmukta – do walki wręcz i ciskania]]

Wersja z 00:09, 31 lip 2021

Informacje wstępne

Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika.


Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany.

Historia

Artefakty z Gandhary (200 p.n.e.-200 n.e.)

Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).
Taksila, jak wskazuje na to etymologia samej nazwy (takṣ - ciosać, śilā – kamień) słynęła z warsztatów kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na stanowiskach archeologicznych.


Na zdjęciu widzimy różne typy młotków, na których mogli wzorować się wytwórcy młotów bojowych.

Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego

Kauṭilya (Arthaśāstra 2.18.6) zalicza młot (mudgara) do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (cala-yantra). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (pāñcālika), drewniane bele do zrzucania z murów (deva-daṇḍa), katapulty (āsphāṭima), urządzenia do obalania kolumn (tpāṭima) czy kruszenia murów (udghāṭima) jak i różnego rodzaju maczugi (musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni).