Wespół przysięgający (saṃśaptakavadha): Różnice pomiędzy wersjami

Z pl-MahabharataWiki
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
imported>AndBab
(Utworzono nową stronę "'''Dzień pierwszy generalstwa Drony (''prathamadivasa ''7.1-15)''' == Streszczenie == Pierwsza sekcja księgi Drony opisuje jedenasty dzień bitwy, w którym Drona zo...")
 
imported>AndBab
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Dzień pierwszy generalstwa Drony (''prathamadivasa  ''7.1-15)'''
'''Unicestwienie wespół przysięgających'''
 
'''Dzień drugi generalstwa Drony (''saṃśaptakavadha / dvitīyadivasa'' 7.16-31)'''


== Streszczenie ==
== Streszczenie ==
Pierwsza sekcja księgi Drony opisuje jedenasty dzień bitwy, w którym Drona zostaje generałem. Składa się ona z piętnastu rozdziałów (''adhyāya''). Akcja rozpoczyna się tuż po pokonaniu Bhiszmy. Pierwsze strofy opisują chaos w armii Kaurawów i dylemat związany z wyborem nowego generała. Do walk przystępuje Karna, który znieważony przez Bhiszmę, dotychczas nie brał udziału w potyczce. Po swoim namaszczeniu Drona daje Durjodhanie możliwość wybrania upragnionego błogosławieństwa. Durjodhana prosi o pojmanie Judhiszthiry.
Druga sekcja księgi Drony rozpoczyna się dwunastego dnia zmagań. W jej skład wchodzi szesnaście rozdziałów układających się w trzy główne wątki:
 
* przysięga Trigartów i ich zmagania z Ardźuną (7.16-17, 26),
* staranie Drony, by pojmać Judhiszthirę (7.19-21, 24, 29-31),
* dokonania Bhagadatty i jego śmierć (7.25, 27-28).
 
 
Wątki te przeplatają się ze sobą, gdyż Sandźaja przenosi opis z południowego pogranicza pola bitwy, gdzie Ardźuna zmaga się z Trigartami, do jej centrum, gdzie stoi Judhiszthira i atakujący go Kaurawowie. Elementem spajającym jest walka Bhagadatty. W pokonanie tego dosiadającego słonia władcy Pragdźjotiszy musi zaangażować się sam Ardźuna, który po wytraceniu Trigartów wraca na główny plac zmagań.
 
 
Wyróżniającym się wątkiem militarnym są opisy zmagań prowadzonych na słoniach, których najczęściej dosiadają ludy dzisiejszego Bengalu i Asamu (Angowie, Pragdźjotiszowie). Szarżę słoni opisuje rozdział dziewiętnasty (7.19.38-55). Następnie Durjodhana z falangą słoni atakuje Judhiszthirę, a Bhima zabija jadącego na słoniu władcę Angów (7.25.3-18). Opisy walki na słoniu towarzyszą wszystkim rozdziałom poświęconym Bhagadatcie (7.25. 27-28). Obfitują one w barwne szczegóły, czasem baśniowe jak zapalanie się kłów słoni od tarcia, czasem humorystyczne jak wystraszenie koni Bhimy strumieniem wody wytryśniętej z trąby słonia, a innym razem makabryczne – eksplozja głowy wojownika nadepniętego przez słonia, zniszczenie rydwanu podniesionego trąbą czy obraz wnętrzności ściekających z ciosów.
 
 
W sekcji pojawiają się też boskie pociski stosowane przez bohaterów, by masowo wytracać przeciwników lub w walce z potężnym oponentem. Ardźuna używa przeciw Trigartom trzech takich pocisków:


* pocisku boskiego cieśli (''tvāṣṭra'' 7.18.7-16) – tworzy złudzenie mnogich postaci jednego wojownika,
* pocisk wietrzny (''vāyavyāstra'' 7.18.22-27) – wywołuje huragan unoszący wrogów,
* pocisk gromu (''vajrāstra'' 7.26.20-26).


Podczas gdy opisy scenerii MBh nie porywają plastycznością, to głębia psychologicznych dylematów i subtelność przedstawienia relacji międzyludzkich jest imponująca. Rozterki bohaterów, ich cierpienia, radości, namiętności, zachowania względem siebie motywowane grzecznością, uczuciem, zobowiązaniem, polityczną poprawnością lub egoizmem porywają głębią, subtelnością wyrazu i realizmem. Wielu z nich czytelnik jedynie domyśla się na podstawie delikatnej sugestii. W niniejszej sekcji znajdujemy tego dobitne przykłady. Chociażby lament Dhrytarasztry, gdy dowiaduje się o śmierci Drony (7.8). Autor przedstawia jego niedowierzanie, omdlenie, rozpacz, zdanie się na przeznaczenie, a jednocześnie czytelnik domyśla się, że gdzieś głęboko tli się nadzieja na odmianę losu.
Bhagadatta zaklina ankus pociskiem Wisznu i uwalnia go ku Ardźunie (''vaiṣṇavāstra'' 7.28.16-35). Tu bardowie w usta Kryszny wkładają opowieść o historii tego pocisku. Śakuni dezorientuje Ardźunę pociskiem ułudy (''māyā''), tworzącym kolejne wizje:


* spadającej broni i atakujących zwierząt,
* ciemności z bezcielesnym głosem,
* zalewających strug wody.


Spotkanie Karny i Bhiszmy podobnie obfituje w fajerwerki emocjonalne. Niełatwa to relacja. Bhiszma obraził Karnę wątpiąc w jego wartość jako wojownika, ten unosi się dumą, ale mimo wszystko przychodzi do pokonanego starca. Radość, pokora, zapanowanie nad urażoną dumą, miłość, ojcowska życzliwość, bezradność – czytelnik odbiera całą gamę emocji towarzyszących temu spotkaniu.
Ardźuna ripostuje, niszcząc każdą złudę:


* siecią strzał,
* pociskiem gwiezdnym (''jyotiṣa''),
* pociskiem Słońca (''ādityāstra'') (7.29.15-26).


Durjodhana jako  polityk nie podejmuje sam decyzji przy wyborze generała. Nie chce zrazić Karny, który dopiero co przystąpił do walki, a który jest doskonałym kandydatem na dowódcę – tak przynajmniej wielu uważa. Prosi więc właśnie jego o dokonanie wyboru. Zabieg politycznie doskonały, gdyż Durjodhana wie, że Karna nie zgłosi własnej kandydatury.
Karna wypuszcza przeciw Ardźunie pocisk ogniowy (''āgneya'' 7.31.51-52).




Wspomnijmy jeszcze o wybuchu entuzjazmu Drony po tym jak dowiaduje się, że Durjodhana chce jedynie pojmać Judhiszthirę, a następnie o zniechęceniu, gdy słyszy o stojącym za tym motywie. Choć nie jest to powiedziane ''explicite'', czytelnik domyśla się, że zastrzeżenie dotyczące pojmania Judhiszthiry, dodane przez Dronę po usłyszeniu motywu Durjodhany, jest rezultatem właśnie tego zniechęcenia, a nie faktyczną koniecznością.
Sekcja zawiera długą listę pojedynkujących się par (7.24), wyliczenie wojowników stojących w różnych częściach formacji orła (''suparṇa'') (7.19.5-21) oraz listę bohaterów wraz z maściami ich koni (7.22). Mimo swej monotonności fragmenty te są doskonałym źródłem uzupełniającym charakterystykę bohaterów. Dowiadujemy się z nich o pokrewieństwie, animozjach, rodach i krainach, z których pochodzą wojownicy.  


=== Inne ciekawe wątki wplecione w treść sekcji ===
=== Inne ciekawe wątki wplecione w treść sekcji ===


* wyróżniająca się na tle opisów batalistycznych walka Abhimanju przy użyciu miecza i tarczy (7.13.45-80) oraz pojedynek na maczugi Bhimy z Śalją (7.14),
* wracającym motywem są opisy wojennego chaosu (7.17.24-26; 7.19.32-37; 7.31.12-33, 68-72) oraz pobojowiska pełnego trupów (7.18.28-37; 7.26.20-26; 7.29.30-41; 7.31.73-77),
* przygotowania do bitwy Karny (7.2) – informacje o rynsztunku wojennym, np. dowiadujemy się, że proporce z godłem przed wyruszeniem w bój polerowano miękkim suknem,
* lista grzechów wiodących do złych światów (7.16.29-36),
* metaforyczne przedstawienia pola walki w kategoriach rzeki – tworzy ją Drona (7.13.8-18) oraz Ardźuna (7.15.42-43),
* rozmowa Durjodhany i Karny zniewagi, jakich doświadczyli Pandawowie (7.21),
* opis dokonań Kryszny niespodziewanie włożony w usta Dhrytarasztry (7.10).
* przedstawienie maści koni głównych wojowników po stronie Pandawów (7.22),
* lament Dhrytarasztry nad nieubłagalnością przeznaczenia (7.23),
* historia zdobycia przez Bhagadattę pocisku Wisznu (''vaiṣṇavāstra''), wzmianka o poczwórnej inkarnacji Wisznu (7.28.22-35).


== Rozdziały ==
== Rozdziały ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! style="text-align: center;" |nr strof
! style="text-align: center;" |nr strof
! style="text-align: center;" |'''streszczenie'''
! style="text-align: center;" |'''streszczenie rozdziałów'''
|-
|-
! colspan="2" style="text-align: center;" |
! colspan="2" style="text-align: center;" |
===1. Pochwała Karny (''karṇapraśaṃsā'')===
=== 16. Przysięga Trigartów i odciągnięcie Ardźuny (''traigārtapratijñā / arjunaniryāṇa'') ===
|-
|1-8
|Dźanamedźaja pyta, jak Dhrytarasztra zareagował na wieść o klęsce Bhiszmy.
|-
|9-12
|Dhrytarasztra pyta Sandźaji, co uczynili Kaurawowie po upadku Bhiszmy.
|-
|-
|13-17
|1-10
|Rozpostarcie łoża ze strzał dla pradziada.
|Drona tłumaczy się Durjodhanie z porażki i radzi, by ktoś wyzwał Ardźunę na pojedynek.
|-
|-
|18-22
|11- 21
|Kontynuacja bitwy po klęsce Bhiszmy, aż do zachodu słońca.
|Trigartowie na czele z Suśarmanem obiecują odciągnąć Ardźunę z pola bitwy: lista wojów i ludów towarzyszących Trigartom.
|-
|-
|23-29
|22-28
|Opis złej kondycji armii Durjodhany: metafory np. owce wśród drapieżników, niebo bez gwiazd, przestwór bez wiatru.
|Opis ceremonii zaprzysiężenia.
|-
|-
|30-33
|29-36
|Znękani wojownicy Kaurawów zwracają się o pomoc do Karny.
|Treść ślubu: wyliczenie grzeszników, których przeznaczenie będzie udziałem przysięgających, gdy złamią obietnicę (zabójca bramina, pijak, spółkujący z żoną mistrza itd.).
|-
|-
|34-44
|37-43
|Historia znieważenie Karny przez Bhiszmę i jego decyzja o wycofaniu się z bitwy.
|Ardźuna wyzwany do walki przez Trigartów waha się, czy opuścić Judhiszthirę.
|-
|-
|45-49
|44-49  
|Dhrytarasztra wątpi, że Karna może odnieść sukces i ochronić Kaurawów.
|Za zgodą Judhiszthiry, Ardźuna powierza opiekę nad bratem Satjadźitowi, a sam atakuje Trigartów.
|-
|-
! colspan="2" style="text-align: center;" |
! colspan="2" style="text-align: center;" |
===2. '''Przygotowania Karny – rychtowanie rydwanu''' (''karṇaniryāṇa'')===
=== 17. Śmierć Sudhanwy i dezercja Trigartów (''sudhanvavadha / saṃśaptakabhage nivartana'') ===
Podniosły nastrój, rozdział w całości w dłuższych metrach (jedenasto- i dwunastosylabowych).
|-
|-
|1-3
|1-3
|Sandźaja przedstawia reakcję Karny na upadek Bhiszmy.
|Trigartowie ustawiają formację półksiężyca (''candrārdha'') i z entuzjazmem witają zbliżającego się Ardźunę.
|-
|-
|4-19
|4-10
|Karna lamentuje: pochwała wielkości Bhiszmy, niepewność losu, przeczucie klęski i niepokonalności armii Pandawów.
|Ardźuna drwi z entuzjazmu Trigartów i wywołuje przerażenie samym dęciem w konchę.
|-
|-
|20-22
|11-17
|Karna decyduje się podjąć walkę.
|Wymiana strzał między Ardźuną i Trigartami.
|-
|-
|23-29
|18-23
|Przygotowania: zbroja, rydwan, ekwipunek, muzycy, pomyślne przedmioty.
|Pojedynek z braćmi z Trigartów i zabicie Sudhanwy.  
|-
|-
|30-37
|24-26
|Opis wyjazdu Karny do obozu Durjodhany.
|Pogrom Trigartów i ich dezercja.
*
|-
|27-31
|W ostrych słowach Suśarman zapobiega ucieczce towarzyszy.
|-
|-
! colspan="2" style="text-align: center;" |
! colspan="2" style="text-align: center;" |
===3. Karna spotyka się z Bhiszmą rozpacz (''karṇavilāpa'' / ''bhīṣmakarṇasamāgama'')===
=== 18. Wytracenie Trigartów pocisk boskiego cieśli, wietrzny i opis pobojowiska (''traigartasainyavadha'') ===
|-
|-
|1-8
|1-6
|Sandźaja opisuje Bhiszmę na łożu ze strzał i wychwala go: był wyspą na rzece, jego klęska przypomina upadek góry Mainaka td.
|Ardźuna prosi Krysznę o skierowanie rydwanu przeciw wracającym Trigartom – opis zręczności w powożeniu.
*
|-
|-
|9-23
|7-16
|Karna oddaje cześć Bhiszmie: wychwala jego rolę jako wodza, opisuje moc Ardźuny, prosi o błogosławieństwo do walki.
|Armia Narajany skrywa rydwan Ardźuny w potoku strzał, a ten wyzwala pocisk boskiego cieśli (''tvāṣṭra'') i ukazuje się w licznych postaciach – przeciwnicy pod wpływem iluzji mordują się nawzajem.
|-
|17-20
|Radość Trigartów myślących, że pokonali Ardźunę.
|-
|21
|Kryszna niepokoi się, nie widząc Ardźuny skrytego w powodzi strzał.
|-
|22-27
|Ardźuna wyswobadza się używając pocisku wietrznego (''vāyavyāstra'') – pogrom Trigartów.
|-
|28-37
|Opis bitewnego pobojowiska.
|-
|38-39
|W czasie gdy Ardźuna wyniszcza Trigartów, Drona atakuje Judhiszthirę.
|-
|-
! colspan="2" |
! colspan="2" |
=== 19. Szyk orła, bitewny chaos i szarża słoni (''vyūharacanāyāṃ vyākulayuddhavarṇana'') ===
|-
|1-4
|Opis wydarzeń z początku dnia: Drona planuje odciągnięcie Ardźuny i ustawia szyk orła (''suparṇa''), zaś Judhiszthira ripostuje szykiem połowy koła (''maṇḍalārdha'').
|-
|-
|
|5-21
|
|Wojownicy i ludy stojący w różnych częściach szyku orła.
|-
|22-27
|Dhrysztadjumna zapewnia Judhiszthirę, że go ochroni i rusza na Dronę.
|-
|28-31
|Durmukha blokuje drogę Dhrysztadjumnie – potyczka.
|-
|32-37
|Opis bitewnego chaosu.
|-
|38-55
|Opis szarży słoni.
|-
|56-64
|Wykorzystując zamęt, Drona rusza ku Judhiszthirze.
|-
|-
! colspan="2" |
! colspan="2" |
=== 20. Klęska Pandawów – Drona zabija siedmiu wojowników (''pāṇḍavasenāparājaye satyajitprabhṛtisaptamahārathavadha'') ===
|-
|1-16
|Drona atakuje Judhiszthirę, którego osłaniają Pańćalowie, Satjadźit i Wryka – pojedynek i zabicie obu.
|-
|17-22
|Judhiszthira dezerteruje po śmierci Satjadźita, chroni go Śatanika (młodszy brat Wiraty) – Drona obcina mu głowę.
|-
|23-30
|Drona wytraca szeregi wrogów – opis zręczności.
|-
|31-38
|Rzeka trupów stworzona przez Dronę: sztandary to wiry, miecze to ryby itd.
|-
|39-44
|Drona zabija kolejnych wojowników: Drydhasena, Kszema, Wasudana.
|-
|-
|
|45-53
|
|Drona ponownie atakuje Judhiszthirę, który rejteruje – Drona zabija syna Drupady i kontynuuje pogrom.
|-
|-
! colspan="2" |
! colspan="2" |

Wersja z 00:15, 29 lip 2021

Unicestwienie wespół przysięgających

Dzień drugi generalstwa Drony (saṃśaptakavadha / dvitīyadivasa 7.16-31)

Streszczenie

Druga sekcja księgi Drony rozpoczyna się dwunastego dnia zmagań. W jej skład wchodzi szesnaście rozdziałów układających się w trzy główne wątki:

  • przysięga Trigartów i ich zmagania z Ardźuną (7.16-17, 26),
  • staranie Drony, by pojmać Judhiszthirę (7.19-21, 24, 29-31),
  • dokonania Bhagadatty i jego śmierć (7.25, 27-28).


Wątki te przeplatają się ze sobą, gdyż Sandźaja przenosi opis z południowego pogranicza pola bitwy, gdzie Ardźuna zmaga się z Trigartami, do jej centrum, gdzie stoi Judhiszthira i atakujący go Kaurawowie. Elementem spajającym jest walka Bhagadatty. W pokonanie tego dosiadającego słonia władcy Pragdźjotiszy musi zaangażować się sam Ardźuna, który po wytraceniu Trigartów wraca na główny plac zmagań.


Wyróżniającym się wątkiem militarnym są opisy zmagań prowadzonych na słoniach, których najczęściej dosiadają ludy dzisiejszego Bengalu i Asamu (Angowie, Pragdźjotiszowie). Szarżę słoni opisuje rozdział dziewiętnasty (7.19.38-55). Następnie Durjodhana z falangą słoni atakuje Judhiszthirę, a Bhima zabija jadącego na słoniu władcę Angów (7.25.3-18). Opisy walki na słoniu towarzyszą wszystkim rozdziałom poświęconym Bhagadatcie (7.25. 27-28). Obfitują one w barwne szczegóły, czasem baśniowe jak zapalanie się kłów słoni od tarcia, czasem humorystyczne jak wystraszenie koni Bhimy strumieniem wody wytryśniętej z trąby słonia, a innym razem makabryczne – eksplozja głowy wojownika nadepniętego przez słonia, zniszczenie rydwanu podniesionego trąbą czy obraz wnętrzności ściekających z ciosów.


W sekcji pojawiają się też boskie pociski stosowane przez bohaterów, by masowo wytracać przeciwników lub w walce z potężnym oponentem. Ardźuna używa przeciw Trigartom trzech takich pocisków:

  • pocisku boskiego cieśli (tvāṣṭra 7.18.7-16) – tworzy złudzenie mnogich postaci jednego wojownika,
  • pocisk wietrzny (vāyavyāstra 7.18.22-27) – wywołuje huragan unoszący wrogów,
  • pocisk gromu (vajrāstra 7.26.20-26).

Bhagadatta zaklina ankus pociskiem Wisznu i uwalnia go ku Ardźunie (vaiṣṇavāstra 7.28.16-35). Tu bardowie w usta Kryszny wkładają opowieść o historii tego pocisku. Śakuni dezorientuje Ardźunę pociskiem ułudy (māyā), tworzącym kolejne wizje:

  • spadającej broni i atakujących zwierząt,
  • ciemności z bezcielesnym głosem,
  • zalewających strug wody.

Ardźuna ripostuje, niszcząc każdą złudę:

  • siecią strzał,
  • pociskiem gwiezdnym (jyotiṣa),
  • pociskiem Słońca (ādityāstra) (7.29.15-26).

Karna wypuszcza przeciw Ardźunie pocisk ogniowy (āgneya 7.31.51-52).


Sekcja zawiera długą listę pojedynkujących się par (7.24), wyliczenie wojowników stojących w różnych częściach formacji orła (suparṇa) (7.19.5-21) oraz listę bohaterów wraz z maściami ich koni (7.22). Mimo swej monotonności fragmenty te są doskonałym źródłem uzupełniającym charakterystykę bohaterów. Dowiadujemy się z nich o pokrewieństwie, animozjach, rodach i krainach, z których pochodzą wojownicy.

Inne ciekawe wątki wplecione w treść sekcji

  • wracającym motywem są opisy wojennego chaosu (7.17.24-26; 7.19.32-37; 7.31.12-33, 68-72) oraz pobojowiska pełnego trupów (7.18.28-37; 7.26.20-26; 7.29.30-41; 7.31.73-77),
  • lista grzechów wiodących do złych światów (7.16.29-36),
  • rozmowa Durjodhany i Karny – zniewagi, jakich doświadczyli Pandawowie (7.21),
  • przedstawienie maści koni głównych wojowników po stronie Pandawów (7.22),
  • lament Dhrytarasztry nad nieubłagalnością przeznaczenia (7.23),
  • historia zdobycia przez Bhagadattę pocisku Wisznu (vaiṣṇavāstra), wzmianka o poczwórnej inkarnacji Wisznu (7.28.22-35).

Rozdziały

nr strof streszczenie rozdziałów

16. Przysięga Trigartów i odciągnięcie Ardźuny (traigārtapratijñā / arjunaniryāṇa)

1-10 Drona tłumaczy się Durjodhanie z porażki i radzi, by ktoś wyzwał Ardźunę na pojedynek.
11- 21 Trigartowie na czele z Suśarmanem obiecują odciągnąć Ardźunę z pola bitwy: lista wojów i ludów towarzyszących Trigartom.
22-28 Opis ceremonii zaprzysiężenia.
29-36 Treść ślubu: wyliczenie grzeszników, których przeznaczenie będzie udziałem przysięgających, gdy złamią obietnicę (zabójca bramina, pijak, spółkujący z żoną mistrza itd.).
37-43 Ardźuna wyzwany do walki przez Trigartów waha się, czy opuścić Judhiszthirę.
44-49 Za zgodą Judhiszthiry, Ardźuna powierza opiekę nad bratem Satjadźitowi, a sam atakuje Trigartów.

17. Śmierć Sudhanwy i dezercja Trigartów (sudhanvavadha / saṃśaptakabhage nivartana)

1-3 Trigartowie ustawiają formację półksiężyca (candrārdha) i z entuzjazmem witają zbliżającego się Ardźunę.
4-10 Ardźuna drwi z entuzjazmu Trigartów i wywołuje przerażenie samym dęciem w konchę.
11-17 Wymiana strzał między Ardźuną i Trigartami.
18-23 Pojedynek z braćmi z Trigartów i zabicie Sudhanwy.
24-26 Pogrom Trigartów i ich dezercja.
27-31 W ostrych słowach Suśarman zapobiega ucieczce towarzyszy.

18. Wytracenie Trigartów – pocisk boskiego cieśli, wietrzny i opis pobojowiska (traigartasainyavadha)

1-6 Ardźuna prosi Krysznę o skierowanie rydwanu przeciw wracającym Trigartom – opis zręczności w powożeniu.
7-16 Armia Narajany skrywa rydwan Ardźuny w potoku strzał, a ten wyzwala pocisk boskiego cieśli (tvāṣṭra) i ukazuje się w licznych postaciach – przeciwnicy pod wpływem iluzji mordują się nawzajem.
17-20 Radość Trigartów myślących, że pokonali Ardźunę.
21 Kryszna niepokoi się, nie widząc Ardźuny skrytego w powodzi strzał.
22-27 Ardźuna wyswobadza się używając pocisku wietrznego (vāyavyāstra) – pogrom Trigartów.
28-37 Opis bitewnego pobojowiska.
38-39 W czasie gdy Ardźuna wyniszcza Trigartów, Drona atakuje Judhiszthirę.

19. Szyk orła, bitewny chaos i szarża słoni (vyūharacanāyāṃ vyākulayuddhavarṇana)

1-4 Opis wydarzeń z początku dnia: Drona planuje odciągnięcie Ardźuny i ustawia szyk orła (suparṇa), zaś Judhiszthira ripostuje szykiem połowy koła (maṇḍalārdha).
5-21 Wojownicy i ludy stojący w różnych częściach szyku orła.
22-27 Dhrysztadjumna zapewnia Judhiszthirę, że go ochroni i rusza na Dronę.
28-31 Durmukha blokuje drogę Dhrysztadjumnie – potyczka.
32-37 Opis bitewnego chaosu.
38-55 Opis szarży słoni.
56-64 Wykorzystując zamęt, Drona rusza ku Judhiszthirze.

20. Klęska Pandawów – Drona zabija siedmiu wojowników (pāṇḍavasenāparājaye satyajitprabhṛtisaptamahārathavadha)

1-16 Drona atakuje Judhiszthirę, którego osłaniają Pańćalowie, Satjadźit i Wryka – pojedynek i zabicie obu.
17-22 Judhiszthira dezerteruje po śmierci Satjadźita, chroni go Śatanika (młodszy brat Wiraty) – Drona obcina mu głowę.
23-30 Drona wytraca szeregi wrogów – opis zręczności.
31-38 Rzeka trupów stworzona przez Dronę: sztandary to wiry, miecze to ryby itd.
39-44 Drona zabija kolejnych wojowników: Drydhasena, Kszema, Wasudana.
45-53 Drona ponownie atakuje Judhiszthirę, który rejteruje – Drona zabija syna Drupady i kontynuuje pogrom.