Carman – tarcza: Różnice pomiędzy wersjami
imported>AndBab Nie podano opisu zmian |
imported>AndBab Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== | == Informacje wstępne == | ||
Tarcza była ważnym elementem broni ochronnej. Dawała zasłonę przed strzałami, pociskami miotanymi ręką czy procą oraz przed ciosami miecza i broni drzewcowej. Często sama tarcza była używana jako broń – można było nią popychać przeciwnika lub uderzając kantem złamać jego kończynę. Najstarsze tarcze wykonane były z drewna i skóry. Używano skóry bawoła, nosorożca, krokodyla lub skorup żółwia. W konstrukcji lekkich tarcz wykorzystywano trzcinę i bambus<ref>Paul, E. J. (2005). ''Arms and Armour: Traditional Weapons of India'' (1st Edition. Series: India Crest.). Roli Books, p. 120.</ref>. Tarcze różnią się wielkością i kształtem. Najpopularniejsze to: | Tarcza była ważnym elementem broni ochronnej. Dawała zasłonę przed strzałami, pociskami miotanymi ręką czy procą oraz przed ciosami miecza i broni drzewcowej. Często sama tarcza była używana jako broń – można było nią popychać przeciwnika lub uderzając kantem złamać jego kończynę. Najstarsze tarcze wykonane były z drewna i skóry. Używano skóry bawoła, nosorożca, krokodyla lub skorup żółwia. W konstrukcji lekkich tarcz wykorzystywano trzcinę i bambus<ref>Paul, E. J. (2005). ''Arms and Armour: Traditional Weapons of India'' (1st Edition. Series: India Crest.). Roli Books, p. 120.</ref>. Tarcze różnią się wielkością i kształtem. Najpopularniejsze to: | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|} | |} | ||
== | == Historia == | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| | | | ||
=== | === Późny okres harappański (1900-1300 p.n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Tarcze z Sinauli.jpg|mały|Tarcze z Sinauli (źródło: Jain i Jain 2018:210<ref>Jain, A. R., & Jain, A. (2018). ''Harappan Civilisation'' (Kitabwale).</ref> oraz slajd z [https://www.youtube.com/watch?v=jU5SMcKePp0 prezentacji Dr. Manjul).]]]W grobowcach w Sinauli odnaleziono tarcze kształtu ósemki. Były one zdobione ukośnymi czworokątami z gwiazdami wewnątrz, kółkami tworzącymi linie wzdłuż obręczy i wzmacniane strzałkowatymi kształtami. Ich wysokość przekraczała 75 cm. | |[[Plik:Tarcze z Sinauli.jpg|mały|Tarcze z Sinauli (źródło: Jain i Jain 2018:210<ref>Jain, A. R., & Jain, A. (2018). ''Harappan Civilisation'' (Kitabwale).</ref> oraz slajd z [https://www.youtube.com/watch?v=jU5SMcKePp0 prezentacji Dr. Manjul).]]]W grobowcach w Sinauli odnaleziono tarcze kształtu ósemki. Były one zdobione ukośnymi czworokątami z gwiazdami wewnątrz, kółkami tworzącymi linie wzdłuż obręczy i wzmacniane strzałkowatymi kształtami. Ich wysokość przekraczała 75 cm. | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
=== | === Reliefy neoasyryjskie (883-631 p.n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Tarcze asyryjskie, Layard..jpg|mały|Tarcze asyryjskie (źródło: Dezso, 2012, ilustracje uzupełniające)<ref>Dezso, T. (2012). ''Tamas Dezso: The Assyrian Army I/1-2. The Structure of the Neo-Assyrian Army. 1. Infantry 2. Cavalry and Chariotry'' (1st Edition).</ref>.]]Wojska asyryjskie stosowały wiele rodzajów tarcz. Były zarówno małe okrągłe tarcze typu puklerz, jak i duże pawęże. Odnajdujemy też na reliefach bogato zdobione tarcze z kolcami i głową tygrysa pośrodku umbo. | |[[Plik:Tarcze asyryjskie, Layard..jpg|mały|Tarcze asyryjskie (źródło: Dezso, 2012, ilustracje uzupełniające)<ref>Dezso, T. (2012). ''Tamas Dezso: The Assyrian Army I/1-2. The Structure of the Neo-Assyrian Army. 1. Infantry 2. Cavalry and Chariotry'' (1st Edition).</ref>.]]Wojska asyryjskie stosowały wiele rodzajów tarcz. Były zarówno małe okrągłe tarcze typu puklerz, jak i duże pawęże. Odnajdujemy też na reliefach bogato zdobione tarcze z kolcami i głową tygrysa pośrodku umbo. | ||
Linia 40: | Linia 40: | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
=== | === Reliefy Achemenidów (559-330 p.n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Persepolis (1933 r). Oriental Institute of the University of Chicago.jpg|mały|Persepolis (1933 r). Oriental Institute of the University of Chicago (źródło: [https://www.nytimes.com/2018/07/23/arts/design/judge-orders-return-of-ancient-limestone-relief-to-iran.html www.nytimes.com]).]]Na reliefach z Persepolis widzimy owalne tarcze z dwoma okrągłymi otworami. Otwory służyły poprawieniu wizji chroniącego się wojownika. | |[[Plik:Persepolis (1933 r). Oriental Institute of the University of Chicago.jpg|mały|Persepolis (1933 r). Oriental Institute of the University of Chicago (źródło: [https://www.nytimes.com/2018/07/23/arts/design/judge-orders-return-of-ancient-limestone-relief-to-iran.html www.nytimes.com]).]]Na reliefach z Persepolis widzimy owalne tarcze z dwoma okrągłymi otworami. Otwory służyły poprawieniu wizji chroniącego się wojownika. | ||
Linia 48: | Linia 48: | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
=== | === Tarcze greckie (550 p.n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Hoplitodromos Staatliche Antikensammlungen 1471.jpg|mały|Hoplitodromos (bieg w zbroi), grecka amfora z Vulci, 550 r. p.n.e. (źródło: [[commons:File:Hoplitodromos_Staatliche_Antikensammlungen_1471.jpg|wikimedia]]).]]Grecy umieszczali na swych tarczach godła (epizema), co zdaje się być poświadczone również w MBh, np. tarcza Dźajadrathy nosi na sobie godło pawia albo jest przyozdobiona jego piórami (''barhiṇa-mahā-vāja,'' 7.13.57). | |[[Plik:Hoplitodromos Staatliche Antikensammlungen 1471.jpg|mały|Hoplitodromos (bieg w zbroi), grecka amfora z Vulci, 550 r. p.n.e. (źródło: [[commons:File:Hoplitodromos_Staatliche_Antikensammlungen_1471.jpg|wikimedia]]).]]Grecy umieszczali na swych tarczach godła (epizema), co zdaje się być poświadczone również w MBh, np. tarcza Dźajadrathy nosi na sobie godło pawia albo jest przyozdobiona jego piórami (''barhiṇa-mahā-vāja,'' 7.13.57). | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
=== | === Rzeźba i artefakty od Mauriów do Kuszanów (320 p.n.e.-267 n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Muzeum Taksili, Sirkap, tarcze, II p.n.e.-II n.e. (zdjęcie A.Babkiewicz 2018) - tarcze.jpg|mały|Muzeum Taksili, Sirkap, tarcze, II p.n.e.-II n.e. (zdjęcie: A.Babkiewicz 2018).]]W Sirkap (Taksila) odnaleziono okrągłe tarcze typu puklerz oraz mniejsze, które mogły być umbo mocowanymi do większego stelaża. | |[[Plik:Muzeum Taksili, Sirkap, tarcze, II p.n.e.-II n.e. (zdjęcie A.Babkiewicz 2018) - tarcze.jpg|mały|Muzeum Taksili, Sirkap, tarcze, II p.n.e.-II n.e. (zdjęcie: A.Babkiewicz 2018).]]W Sirkap (Taksila) odnaleziono okrągłe tarcze typu puklerz oraz mniejsze, które mogły być umbo mocowanymi do większego stelaża. | ||
Linia 72: | Linia 72: | ||
|} | |} | ||
== | == Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego == | ||
''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.16-17) zajmuje się zbroją i jej częściami. Druga część strofy siedemnastej zdaje się wymieniać różne rodzaje tarcz. Choć lista terminów jest daleka od przejrzystości możemy z niej wnioskować, że autor zna tarcze wykonane z różnych materiałów i o rozmaitych kształtach: | ''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.16-17) zajmuje się zbroją i jej częściami. Druga część strofy siedemnastej zdaje się wymieniać różne rodzaje tarcz. Choć lista terminów jest daleka od przejrzystości możemy z niej wnioskować, że autor zna tarcze wykonane z różnych materiałów i o rozmaitych kształtach: | ||
* ''peṭī-carman'' – kosz i skóra (?) (kom. tarcza z drewna i skóry; rękawice), | |||
* ''hasti-karṇa'' – „ucho słonia” (kom. tarcza ochronna), | |||
* ''tāla-mūla'' – „korzeń palmy” (kom. tarcza szeroka u dołu, wąska u góry), | |||
* ''dhamanikā'' –rura / żyła (?) (kom. skórzany mieszek), | |||
* ''kapāṭa'' – drzwi (?), | |||
* ''kiṭikā'' – „świniowe” (?) (kom. lekka tarcza z plecionki trzcinowej i skóry), | |||
* ''apratihata'' – „niezniszczalny” (kom. zbroja słoniowa: ''hastivāraka''; rękawica: ''hastavāraka''), | |||
* ''balāhakānta'' – „chmuro-kres” (kom. jak ''apratihata'', tylko z żelaznymi pasami na końcach; wariant tekstu: ''varāhakānta'' – „ulubione przez wieprza”). | |||
=== Określenia na tarczę w MBh === | |||
=== | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| colspan="3" |'''tarcze''' | | colspan="3" |'''tarcze''' | ||
Linia 119: | Linia 113: | ||
Tekst często mówi o ozdobach umieszczanych na tarczy. Zdobiły ją gwiazdy (''anekatāra'') lub dzwoneczki (''kiṅkiṇī-śata-jālavat''). Mogła też nosić na sobie godło, np. tarcza Dźajadrathy zdaje się nosić wizerunek pawia (''barhiṇa-mahā-vāja'').d | Tekst często mówi o ozdobach umieszczanych na tarczy. Zdobiły ją gwiazdy (''anekatāra'') lub dzwoneczki (''kiṅkiṇī-śata-jālavat''). Mogła też nosić na sobie godło, np. tarcza Dźajadrathy zdaje się nosić wizerunek pawia (''barhiṇa-mahā-vāja'').d | ||
== | == Przypisy == | ||
[[Category: Wyposażenie militarne]] | [[Category: Wyposażenie militarne]] |
Wersja z 05:46, 31 lip 2021
Informacje wstępne
Tarcza była ważnym elementem broni ochronnej. Dawała zasłonę przed strzałami, pociskami miotanymi ręką czy procą oraz przed ciosami miecza i broni drzewcowej. Często sama tarcza była używana jako broń – można było nią popychać przeciwnika lub uderzając kantem złamać jego kończynę. Najstarsze tarcze wykonane były z drewna i skóry. Używano skóry bawoła, nosorożca, krokodyla lub skorup żółwia. W konstrukcji lekkich tarcz wykorzystywano trzcinę i bambus[1]. Tarcze różnią się wielkością i kształtem. Najpopularniejsze to:
hoplon / aspis (gr.) | Grecka okrągła tarcza stosowana przez hoplitów pomiędzy VII-III w. p.n.e. Drewno dębowe pokryte skórą, wzmocnione na krawędziach i w środku brązem.
|
pelta (gr) | Tarcza piechoty greckiej, czyli peltastów. Wykonana z wikliny, przypominająca kształtem półksiężyc. Grecy przypisywali ją Amazonkom. |
kałkan (tur.) | Lekka, okrągła, silnie wypukła; stosowana w Turcji, Persji, Indiach, Chinach. Wykonana z plecionki, w środkowej części metalowe umbo, podbijana od wewnątrz suknem. |
sipar / dhal (pers.) | Stalowa, kolista, wypukła, z płaskim brzegiem i czterema nitami. Stosowana w Persji, Turcji i Indiach. |
puklerz | Bouclier (fr.) – niewielka, okrągła, w całości z metalu, wybrzuszony sferyczny środek. |
pawęż | Pavese (wł.) – prostokątna, wysoka, duża, ciężka. Używana przez piechotę. |
Historia
Późny okres harappański (1900-1300 p.n.e.) |
W grobowcach w Sinauli odnaleziono tarcze kształtu ósemki. Były one zdobione ukośnymi czworokątami z gwiazdami wewnątrz, kółkami tworzącymi linie wzdłuż obręczy i wzmacniane strzałkowatymi kształtami. Ich wysokość przekraczała 75 cm. |
Reliefy neoasyryjskie (883-631 p.n.e.) |
Wojska asyryjskie stosowały wiele rodzajów tarcz. Były zarówno małe okrągłe tarcze typu puklerz, jak i duże pawęże. Odnajdujemy też na reliefach bogato zdobione tarcze z kolcami i głową tygrysa pośrodku umbo.
|
Reliefy Achemenidów (559-330 p.n.e.) |
Na reliefach z Persepolis widzimy owalne tarcze z dwoma okrągłymi otworami. Otwory służyły poprawieniu wizji chroniącego się wojownika.
|
Tarcze greckie (550 p.n.e.) |
Grecy umieszczali na swych tarczach godła (epizema), co zdaje się być poświadczone również w MBh, np. tarcza Dźajadrathy nosi na sobie godło pawia albo jest przyozdobiona jego piórami (barhiṇa-mahā-vāja, 7.13.57). |
Rzeźba i artefakty od Mauriów do Kuszanów (320 p.n.e.-267 n.e.) |
W Sirkap (Taksila) odnaleziono okrągłe tarcze typu puklerz oraz mniejsze, które mogły być umbo mocowanymi do większego stelaża. |
Przedstawienia na reliefach ukazują liczne możliwe kształty i wielkości indyjskich tarcz: od małych okrągłych, po spore prostokątne chroniące większość postaci wojownika.
Prostokątna tarcza żołnierza strzegącego wejścia w Pitalkhorā ozdobiona jest na jednej strony frędzlami, z drugiej posiada zdobny pas. Dziwi jej prostota – mógł to być kawałek prostej deski.
|
Niewielkie okrągłe puklerze używane na reliefie z Lahore (nawrócenie Angulimali) podczas walki mieczem są najbardziej typową indyjską tarczą. Przetrwa ona całe wieki. Lekka i poręczna stanowiła nieodzowną ochronę podczas starcia wręcz.
|
Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego
Kauṭilya (Arthaśāstra 2.18.16-17) zajmuje się zbroją i jej częściami. Druga część strofy siedemnastej zdaje się wymieniać różne rodzaje tarcz. Choć lista terminów jest daleka od przejrzystości możemy z niej wnioskować, że autor zna tarcze wykonane z różnych materiałów i o rozmaitych kształtach:
- peṭī-carman – kosz i skóra (?) (kom. tarcza z drewna i skóry; rękawice),
- hasti-karṇa – „ucho słonia” (kom. tarcza ochronna),
- tāla-mūla – „korzeń palmy” (kom. tarcza szeroka u dołu, wąska u góry),
- dhamanikā –rura / żyła (?) (kom. skórzany mieszek),
- kapāṭa – drzwi (?),
- kiṭikā – „świniowe” (?) (kom. lekka tarcza z plecionki trzcinowej i skóry),
- apratihata – „niezniszczalny” (kom. zbroja słoniowa: hastivāraka; rękawica: hastavāraka),
- balāhakānta – „chmuro-kres” (kom. jak apratihata, tylko z żelaznymi pasami na końcach; wariant tekstu: varāhakānta – „ulubione przez wieprza”).
Określenia na tarczę w MBh
tarcze | ||
nazwa sanskrycka | liczba wzmianek w MBh | tłumaczenie terminu |
carman | 163 | „skórzana” |
śarāvara | 10 | „strzałochron” |
phalaka | 7 | „płyta” |
śarāvarṇa | 2 | „strzałochron” |
Tekst często mówi o ozdobach umieszczanych na tarczy. Zdobiły ją gwiazdy (anekatāra) lub dzwoneczki (kiṅkiṇī-śata-jālavat). Mogła też nosić na sobie godło, np. tarcza Dźajadrathy zdaje się nosić wizerunek pawia (barhiṇa-mahā-vāja).d
Przypisy
- ↑ Paul, E. J. (2005). Arms and Armour: Traditional Weapons of India (1st Edition. Series: India Crest.). Roli Books, p. 120.
- ↑ Jain, A. R., & Jain, A. (2018). Harappan Civilisation (Kitabwale).
- ↑ Dezso, T. (2012). Tamas Dezso: The Assyrian Army I/1-2. The Structure of the Neo-Assyrian Army. 1. Infantry 2. Cavalry and Chariotry (1st Edition).