Āraṭṭa

Charakterystyka krainy

krainy / ludy		stolica	władca	liczba wzmianek
Aśvaka (?)	Bāhlika		Somadatta	81	K
	Āraṭṭa			13	K
	Vanāyu			7	K

• Ostatnia kolumna to stronnictwa biorące udział w konflikcie: K=Kaurava, P=Pāṇḍava.
• W nawiasach przy miastach i bohaterach podana jest liczba wzmianek w MBh.

Z krajem Bāhlika MBh czasem identyfikuje krainę Āraṭṭa. Bardowie lokalizuje ją poza Pendźabem (krajem pięciu rzek: Śatadru, Vipāśā, Irāvatī, Candrabhāgā, Vitastā, Sindhu 8.30.35) i zwą zakazaną dla braminów, gdyż przebywanie w niej niszczy prawość (naṣṭadharma 8.30.36). Termin Aratta na określenie krainy, z której pochodzi złoto, srebro i lapis lazuli, pojawia się w mitach mezopotamskich z I dynastii z Uruk (np. „Enmerkar i Pan Aratty”). Aratta miała być krainą bogini Inanny, która przeniosła swe wpływy do Uruk. Na zbieżność nazw wskazuje Michael Witzel (Aryan and non-Aryan Names in Vedic India 1999, p. 8 People.fas.harvard.edu). Wskazuje się na możliwość identyfikacji Aratty z Khorasan, krainą do której biegł szlak handlowy z Mezopotamii. Jeśli wzmianki o sprowadzaniu lapis lazuli z Aratty potraktować poważnie, to minerał ten od starożytności pozyskiwano i sprowadzano z krainy Badachszan u źródeł Amu-darii.

MBh (7.35.36) wylicza krainy związane z hodowlą koni. Są to krainy: Vanāyu, tereny górskie (pārvatīya), Kāmboja, Āraṭṭa i Bāhlika. Można więc przypuszczać, że konie były sprowadzane do Indii z Persji i Baktrii, a najlepsze indyjskie konie pochodziły z doliny Indusu i Pendźabu. Purany i teksty buddyjskie (np. Buddhacarita 2.22.1) nazywają ludy z północnego wschodu Aśwakami (Aśvaka). Termin ten pochodzi od wyrazu „koń” (sans. aśva, prakryt: assa, awestyjski: aspa). Lud mieniący się Aśwakami zamieszkuje do dziś rejon doliny Peszawaru i wschodni Afganistan.